وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در پیامی نوشت: جمهوری اسلامی ایران به بزرگترین قربانی این معضل شوم تبدیل شده است.

به گزراش اقتصاد نیوز، امیر سرتیپ حاتمی وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در پیامی به مناسبت «روز جهانی آگاهی از خطر مین و کمک به اقدام علیه آن»، نوشت: جمهوری اسلامی ایران در طول هشت سال جنگ تحمیلی با رژیم بعث عراق، مساحتی در حدود ۴۲۰۰۰ کیلومتر مربع از سرزمینش به ۲۰ ملیون انواع مین و مواد منفجره ساخته کشورهای مدعی حقوق بشر، آلوده شده و به بزرگترین قربانی این معضل شوم تبدیل شده است.

متن پیام او بدین شرح است:

جمهوری اسلامی ایران در طول هشت سال جنگ تحمیلی با رژیم بعث عراق، مساحتی در حدود ۴۲۰۰۰ کیلومتر مربع از سرزمینش به ۲۰ ملیون انواع مین و مواد منفجره ساخته کشورهای مدعی حقوق بشر، آلوده شده و به بزرگترین قربانی این معضل شوم تبدیل شده است.

روز جهانی آگاهی از خطر مین، یادآور اقدامی ارزشمند برای توجه مضاعف به حیات، سلامت، جامعه و محیطی امن، برای زندگی بی دغدغه جامعه بشری بشمار می‌آید؛ محیطی که بارها از سوی انسان‌ها و دولت‌های متجاوز، مورد تهدید قرار گرفته است.

جمهوری اسلامی ایران که با الهام از تعالیم الهی دین مبین اسلام، حرمت جان و کرامت انسان‌ها را به عنوان اصلی مهم قلمداد نموده و همواره پرچمدار صلح، ثبات و آرامش در منطقه و جهان بوده است، در طول هشت سال جنگ تحمیلی با رژیم بعث عراق، مساحتی در حدود ۴۲۰۰۰ کیلومتر مربع از سرزمینش به ۲۰ ملیون انواع مین و مواد منفجره ساخته کشورهای مدعی حقوق بشر، آلوده شده و به بزرگترین قربانی این معضل شوم تبدیل شده است.

چه بسیار مردان، زنان و کودکان ایرانی که در طول سال‌ها جنگ تحمیلی و پس از آن، قربانی مین شدند، و چه بسیار ضررهای اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی دیگری که بر جمهوری اسلامی ایران وارد شده و متاسفانه همان کشورهایی که در طول سال‌های جنگ علیه ایران به دولت عراق در همه زمینه‌ها از جمله مین‌های متنوع، کمک کردند، در سال‌های پس از جنگ نیز به هر بهانه‌ای از کمک به کشور ما برای برطرف کردن این معضل امتناع نموده ویاری تکنولوژیکی خود از مردم صلح دوست ایران را دریغ نمودند.

جمهوری اسلامی ایران بر این مبنا و علیرغم این نفاق موجود، (روز جهانی آگاهی از خطر مین و کمک به اقدام علیه آن) و عملیات مین زدایی بشر دوستانه که حاصل آن، نجات جان کودکان، زنان و مردان بی گناه است را گرامی داشته و تمامی کشورها را به تلاش و همت و توجه بیشتر به این امر مهم دعوت می‌نماید.

به امید روزی که خشونت، تهدید و جنگ، از روابط انسانی رخت بربسته وانس و الفت، توام با محبت و همدلی، جایگزین آن شود.

نوشته شده توسط بهنام صادقی در دوشنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۰ |

بیایید این دهه را مهلت پایانی قرار داده و کار را تمام کنیم. این پیام آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد به مناسبت چهارم آوریل، روز جهانی آگاهی از خطر مین و مقابله با مشکل مین است. او در پیام خود تاکید کرده است که ما نمی توانیم صرفا به حمایت و تبلیغ برای ایجاد آگاهی از خطرات ناشی از مین های زمینی اکتفا کنیم. منشور سازمان ملل متحد ما را به تکمیل کار یعنی نقشه برداری، پاکسازی و نابودی این ادوات مرگبار فرا می خواند. پیش تر نیز در سومین کنفرانس بررسی معاهده منع مین که در سال ۲۰۱۴ در ماپوتا برگزار شد، اعضای معاهده منع مین تعهد کردند که تا سال ۲۰۲۵ به تعهد کلیدی خود، یعنی پاک کردن سرزمین های خود از مین و سایر مهمات منفجر نشده باقی مانده از جنگ، عمل کنند. این کشورها مجددا در چهارمین کنفرانس بررسی معاهده منع مین که در سال ۲۰۱۹ در اسلو برگزار شد، تجدید پیمان کرده و بر انجام تعهد خود تاکید کردند. بدون شک تا کنون اقدامات گسترده ای در راه پاک کردن زمین از مین و سایر مهمات باقی مانده از جنگ ها شده است اما تا رسیدن به هدف نهایی هنوز راهی طولانی پیش رو داریم. در حال حاضر ۸۰ درصد از کشورهای جهان یعنی ۱۶۴ کشور به معاهده منع مین پیوسته اند و از این رو آن را به یکی از پذیرفته شده ترین معاهدات خلع سلاح جهانی تبدیل کرده اند. بیش از ۵۵ میلیون مین ضدنفر ذخیره شده منهدم شده است و حدود ۳۰ کشور از جمله شیلی و انگلیس در سال گذشته زمین های خود را از مین پاک کرده اند. در حال حاضر حقوق قربانیان در سطح بالایی به رسمیت شناخته شده است اما تلاش های بیشتری برای تبدیل سیاست ها به اقدامات مرتبط و ایجاد دسترسی به خدمات مناسب و پایدار که همه جهات حمایت جامع و یکپارچه را پوشش دهد، ضروری است. چالش های مهمی هنوز وجود دارد که باید فورا و متعهدانه به آنها پرداخته شود. استفاده از مین های ضدنفر توسط میانمار و تعدادی از گروه های مسلح غیردولتی در تعداد معدودی از کشورها ادامه دارد. همان طور که در گزارش سال ۲۰۲۰ مانیتور مین های زمینی آمده است، سال ۲۰۱۹ پنجمین سال متوالی، با تعداد زیاد تلفات ثبت شده (بیش از پنج هزار) به دلیل استفاده بی رویه از مین های ضدنفر، به ویژه مین های دست ساز و همچنین سایر مواد منفجره نشده باقی مانده از جنگ بود. در درگیری های جاری در خاورمیانه و در نقاط دیگر شاهد استفاده گسترده گروه های مسلح غیردولتی از مین های دست ساز بوده ایم. این امر ارتباط چارچوب های قانونی مناسب و اقدامات اصلاحی مانند آموزش خطرات، نقشه برداری و پاکسازی مناطق آلوده را برجسته می کند. حدود ۶۰ کشور یا منطقه هنوز آلوده به مین های ضدنفر یا مهمات خوشه ای هستند. باوجود اینکه اعضای کنوانسیون منع مین تکمیل پاکسازی تا سال ۲۰۲۵ را هدف خود قرار داده اند اما پاکسازی زمین ها کند صورت گرفته و بسیاری از کشورها از هدف خود عقب مانده اند. ۳۴ کشور هنوز انبارهایی از مین های ضدنفر دارند و ۳۲ کشور از جمله ایران هنوز به پیمان منع مین ملحق نشده اند. در سال ۲۰۲۰، ایالات متحده آمریکا دستورالعملی را که در سال ۲۰۱۴ برای ممنوعیت تولید مین و محدودیت استفاده از آن اتخاذ کرده بود، تغییر داد.  درباره کنوانسیون مهمات خوشه ای باید در نظر داشت که از ۱۰ سال پیش که این کنوانسیون به اجرا درآمده، تغییرات واقعی و مهمی ایجاد کرده است. تقریبا دو سوم اعضای سازمان ملل یعنی ۱۱۰ کشور به این کنوانسیون پیوسته اند. همان طور که در گزارش سال ۲۰۲۰ مانیتور مین های خوشه ای آمده است، ۹۹ درصد ذخایر توسط کشورها تخریب شده، مناطق وسیعی از زمین های آلوده پاکسازی شده و شش کشور از جمله کرواسی و مونته نگرو در سال گذشته به طور کامل از مهمات خوشه ای پاک شده اند. آموزش خطرات به طور گسترده تر و موثرتر انجام شده و اقداماتی برای ارزیابی و پرداختن به نیازهای بازماندگان و قربانیان مهمات خوشه ای صورت گرفته است. با این حال، هنوز هم از مهمات خوشه ای استفاده می شود . ۸۸ کشور از جمله ایران همچنان حق استفاده از مهمات خوشه ای را برای خود محفوظ نگه داشته و هنوز به کنوانسیون ملحق نشده اند.  چهارم آوریل یک فرصت عالی برای دولت ها برای تجدید تعهدات سیاسی و مالی خود برای از بین بردن مین ها و مهمات خوشه ای است. کشورها باید مشارکت خود را افزایش داده و کاملا در این مسیر باقی بمانند تا اینکه کار به پایان رسیده و مین و مهمات خوشه ای دیگر فردی را مصدوم نکرده و جان انسانی را نگیرند. اطلاع رسانی و حمایت از اقدامات علیه مین بسیار مهم است اما برای رفع مشکل مین های زمینی و مهمات خوشه ای برای همیشه کافی نیست. برای رسیدن به یک جهان عاری از مین و مهمات خوشه ای، کشورها باید پایبندی کامل به هر دو معاهده داشته و اجرای آنها را ترویج دهند. کشورهایی که هنوز به این معاهدات نپیوسته اند، باید فورا همراه جامعه جهانی شوند. این امر تنها راه تضمین آن است که این سلاح ها دیگر مورد استفاده قرار نگرفته و باعث رنج بیشتر انسان ها نشوند. باید اطمینان حاصل کرد که پاک کردن جهان از مین های زمینی و مهمات خوشه ای در صدر دستور کار دولت ها قرار گرفته و آنها بدون وقفه و با جدیت در این راه تلاش می کنند. ایران نیز به عنوان عضوی از جامعه جهانی باید سهم خود را در این راه ادا کند. بدون شک پیوستن به هر دو کنوانسیون اولین قدم در این راه است.

لیلا علی کرمی (وکیل پایه یک دادگستری)

منبع : روزنامه شرق

نوشته شده توسط بهنام صادقی در یکشنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ |

محمد محمدی فرمانده انتظامی قصرشیرین صبح امروز در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: مین به جا مانده از جنگ تحمیلی در مراتع در منطقه چقاحمام بخش سومار از توابع شهرستان قصرشیرین حادثه آفرید.

وی افزود: در این حادثه خانمی ۴۰ ساله که از عشایر کوچ رو بوده هنگام عبور از منطقه با یک قبضه مین به جا مانده از دوران دفاع مقدس برخورد می‌کند.

فرمانده انتظامی شهرستان قصرشیرین تصریح کرد: خانم حادثه دیده از ناحیه پای چپ زخمی و پس از انتقال به بیمارستان مورد مداوا قرار گرفت.

نوشته شده توسط بهنام صادقی در سه شنبه ۳ فروردین ۱۴۰۰ |

 اداره کل مین روبی استان سلیمانیه در اقلیم کردستان از کشف چند مین و مهمات جنگی رها شده در منزلی در منطقه "شانه در" خبر داد.

به گزارش کرد پرس به نقل از شفق نیوز، این اداره کل با صدور بیانیه ای اعلام کرد که توانسته است چهار خمپاره و مین های ضد زره و مقادیری چاشنی و قطعات مواد منفجره را در یک ساختمان مخروبه کشف و خنثی کند.

این بیانیه می افزاید: عملیات خنثی سازی بنا به دستور فرماندار شهرستان سید صادق برای پاکسازی یک ساختمان مخروبه از زمان رژیم صدام حسین در منطقه "شانه در" از توابع این شهرستان انجام گرفت که مالک ساختمان مذکور درصدد پاکسازی آن بود.

نوشته شده توسط بهنام صادقی در سه شنبه ۱۹ اسفند ۱۳۹۹ |

فرماندار قصرشیرین کرمانشاه گفت: انفجار یک قبضه مین به جا مانده از دوران جنگ تحمیلی در منطقه سومار از توابع این شهرستان منجر به مجروح‌شدن یکی از عشایر منطقه شد.

مرادعلی تاتار در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: در این حادثه یکی از عشایر منطقه در منطقه سومار از توابع شهرستان در حین تعلیف احشام با مین به جا مانده از جنگ تحمیلی برخورد کرد و از ناحیه دست مجروح شد.

وی اظهار داشت: از ابتدای امسال تاکنون این دومین مورد انفجار مین به جا مانده از دوران جنگ تحمیلی است که منجر به جرح می شود.

نماینده عالی دولت در قصرشیرین گفت: با حضور نیروهای امدادی فرد مجروح برای انجام اقدام های درمانی به مرکز درمانی منتقل شد.

 لینک کوتاه: asriran.com/003FCs

نوشته شده توسط بهنام صادقی در چهارشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۹۹ |

فرماندار قصرشیرین گفت: انفجار یک قبضه مین به جا مانده از دوران جنگ تحمیلی در منطقه «تنگاب» از توابع بخش مرکزی این شهرستان منجر به مجروح‌شدن یک جوان ۱۹ساله شد.

مرادعلی تاتار در گفت وگو با ایرنا افزود: در این حادثه یکی از عشایر منطقه تنگاب از توابع بخش مرکزی شهرستان در حین تعلیف احشام با مین به جا مانده از جنگ تحمیلی برخورد کرد و از ناحیه پا دچار مجروح شد.

وی اظهار داشت: از ابتدای امسال تاکنون این نخستین مورد انفجار مین به جا مانده از دوران جنگ تحمیلی است که منجر به جرح می شود.

نماینده عالی دولت در قصرشیرین گفت: با حضور نیروهای امدادی مجروح برای انجام اقدام های درمانی به مرکز درمانی منتقل شد.

با گذشت سال ها از پایان جنگ تحمیلی، مرزنشینان مناطق غربی استان کرمانشاه همانند ساکنان سایر مناطق مرزی همچنان قربانی مین های خاموش و انفجار مهمات عمل نکرده هستند.

جشن پاکسازی ۷۰۰ هزار هکتار از زمین های آلوده به مین استان کرمانشاه بهمن ماه سال ۹۱ با حضور مسوولان برگزار شد اما با این وجود از آن زمان تاکنون چند مورد برخورد خودرو یا انسان با مین های باقی مانده از زمان جنگ تحمیلی در نواحی مرزی این استان مشاهده شده است.

اکنون شرکت های مین زدایی وابسته به وزارت دفاع در مناطق آلوده قصرشیرین مشغول بازنگری و پاکسازی اراضی آلوده به مین هستند.

منبع : عصر ایران

نوشته شده توسط بهنام صادقی در دوشنبه ۴ اسفند ۱۳۹۹ |

خودروی‌های مین‌روب یا مین‌کوب جزء مهمی از تجهیزات ارتش‌های جهان هستند که وظیفه ایجاد معبر در میادین مین برای عبور نفرات و تجهیزات در زمان جنگ و پاکسازی میادین مین در زمان صلح را بر عهده دارند؛ زیرا استفاده از این نوع تجهیزات هم در کاهش تلفات انسانی و هم در افزایش سرعت جابه‌جایی نیرو‌ها مؤثر است. بر این اساس، کشور‌های مختلف طی سال‌های اخیر در تلاش بوده‌اند تا استفاده از این نوع تجهیزات را در بین یکان‌های خود افزایش دهند؛ لذا آنچه در ادامه آمده، معرفی برخی از مین روب و مین کوب‌هایی است که در کشور‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مین‌روبی از راه دور

مین‌روب «لیستوا» برای حفاظت از کاروان‌های هسته‌ای طراحی و ساخته شده به نحوی که این خودرو مین‌روب می‌تواند با تاباندن امواج فرکانس بالا، مین و بمب‌های کنار جاده‌ای واقع در مسیر کاروان‌های نظامی را شناسایی و پیش از رسیدن کاروان، آن‌ها را نابود کند.

همچنین حسگر‌هایی روی آن نصب شده تا مین‌های غیر الکترونیکی را شناسایی کرده و به خدمه خودرو اطلاع دهد. در واقع این ماشین می‌تواند مسیر را هم برای عبور یکان‌ها و مجموعه‌های موشکی و هم برای جاسازی مین‌های انفجاری برای دشمن، هموار سازد.

«لیستوا» توان عبور از هرگونه مسیر زمینی از جاده‌های آسفالت گرفته تا شانه خاکی جاده و در نهایت مسیر‌های کنار جاده‌ای را دارد؛ بدین ترتیب با کمک این ماشین می‌توان هرگونه میدان مین را پاکسازی کرد؛ چون طراحی این مین روب به گونه‌ای است که چگونگی ایجاد میدان مین، تأثیری بر عملکردش ندارد.

مین روب «لیستوا» از طریق رادار، مین‌ها را کشف کرده و سپس به کمک تابش پرتوی فرکانسی فوق العاده بالا، آن‌ها را از کار می‌اندازد. تا پیش از این، چنین روشی برای خنثی سازی مواد منفجره از راه دور مورد استفاده قرار نگرفته بود.

نوشته شده توسط بهنام صادقی در سه شنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۹ |

انفجار مین موجب قطع شدن پای یک شهروند شد.

مین و زندگی به نقل از خبرگزاری ایرنا،روز گذشته دوازدهم بهمن ماه 1399 انفجار یک مین به جای مانده از جنگ ایران و عراق در نزدیکی روستای مله دزگه از توابع سرپل ذهاب منجر به جراحت یک شهروند به نام سامان رضایی گردید.

بنابر گزارش های دریافتی به دلیل شدت انفجار پای فرد مذکور قطع شده است.

این حادثه در هنگام چرای احشام رخ داده است.

عکس از برخط نیوز

نوشته شده توسط بهنام صادقی در دوشنبه ۱۳ بهمن ۱۳۹۹ |

مین زدایی بشردوستانه مدت هاست که به عنوان یک زمینه مردانه دیده می شود. امروزه ذهنیت ها تغییر کرده و بسیاری از سازمان ها تیم های مختلط یا کاملاً زنانه مین روبی را تشکیل داده اند. 15 سال پیش FSD اولین مین روبهای زن خود را در سریلانکا آموزش داد و اخیراً نیز یک تیم مین روبی را که فقط متشکل از زنان بود را در عراق تشکیل داد. یک نظرسنجی داخلی که ماه گذشته در میان کارکنان زن FSD عراقی انجام شد ، نشان می دهد که این شغل جدید چگونه بر زندگی خانوادگی و جایگاه آنها در جامعه تأثیر می گذارد.

نور فرمانده یک تیم مین روبی در عراق می گوید:"از زمان شروع به انجام این کار رابطه من و خانواده ام تغییر کرده است. من احساس استقلال بیشتری می کنم. نورمانند بسیاری از همکارانش ، قبل از استخدام توسط FSD در سال 2019 چیزی در مورد مین روبی نمی دانست. او یک وکیل دارای پروانه وکالت است. "من باید کار پیدا می کردم. من به عنوان بخشی از یک تیم آموزش خطرات مواد منفجره کارم را شروع کردم و خیلی زود عاشق کار شدم. سپس ترجیح دادم دوره هایی را برای بررسی غیر فنی و پاکسازی مین بگذرانم. "

در عراق ، زنان هنوز به طور ضعیفی در بازار کار ادغام شده اند. امروزه تنها 13٪ از آنها شاغل هستند و در مقابل سه چهارم مردان شغل ها را در اختیار دارند. در مناطقی که بین سالهای 2014 تا 2017 توسط نیروهای داعش اشغال شده بود ، وضعیت حتی دشوارتر است. میزان تخریب و آلودگی به وسیله مواد منفجره باعث کند شدن بهبود اقتصادی و مانع از سرگیری زندگی عادی برای ساکنان شده است.

FSD در استان نینوا یکی از بیشترین مناطق آسیب دیده در جنگ،مین روب های آینده  را از جمعیت محلی استخدام  و آنها یک دوره آموزشی شش هفته ای را سپری کرده ، و در پایان  مدرک مین روبی سطح 1 به انها اعطا گردید. بنابراین یک تیم متشکل از شش مین روب زن و یک پزشک زن در پایان سال 2019 تاسیس شد. سایر زنان استخدام شده نیز به تیم های مسئول شناسایی محل مین های دست ساز و آموزش خطر مین پیوسته اند.

طبق دستورالعمل های جنسیتی سازمان ملل برای برنامه های اقدام به مین ، "اشتغال زنان در جوامع آسیب دیده تحول آفرین است ، به توانمند سازی اقتصادی زنان و افزایش مشارکت و قدرت تصمیم گیری آنها کمک می کند. »یک نظرسنجی داخلی که توسط FSD در میان کارمندان زن عراقی آن انجام شده این پدیده را تأیید می کند. اکثریت زنان مصاحبه شده می گویند که از زمان شروع کار با FSD ، تصمیمات بیشتری را از جمله درمورد هزینه ها در خانه اتخاذ می کنند. آنها همچنين توضيح مي دهند كه اكنون كمتر در كارهاي خانه مشاركت دارند و این کارها بيشتر توسط شوهر يا ساير اعضاي خانواده انجام مي شود. اکثر آنها همچنین احساس می کنند که نفوذ آنها در جوامع مربوطه بیشتر شده است ، این مهم به دلیل مهارت هایی است که در طول کار خود کسب کرده اند.

مانند سایر سازمان های مین روبی بشردوستانه ، FSD سیاست ها و رویه های خاصی را برای اطمینان از جذب ، آموزش و انجام فعالیت ها در نظر گرفتن جنسیت در نظر گرفته است. این سازمان با دقت نیازهای خاص کارمندان زن خود را در نظر گرفته و از هر نوع تبعیض یا خشونت مبتنی بر جنسیت در تیم های خود جلوگیری می کند.

استخدام مین روب ها فقط به نفع توانمندسازی زنان و بهبود وضعیت آنها در جوامع مربوط نیست. نشان داده شده است که تنوع جنسیتی در تمام زمینه های پاکسازی مین کیفیت مداخلات را بهبود می بخشد. به عنوان مثال ، وجود تیم های مختلط برقراری گفتگو با گروه های مختلف جمعیت آسیب دیده را آسان می کنند.

ترجمه مین و زندگی/برگرفته از وبلاگ fsd

نوشته شده توسط بهنام صادقی در شنبه ۴ بهمن ۱۳۹۹ |

3 تا 5 سال دیگر مردم می‌توانند برای زندگی به آغ‌دام بازگردند. حذف مین‌ها از این منطقه نیز 15 سال طول می‌کشد.

پس از جنگ بین ارمنستان و آذربایجان و در نتیجه توافق آتش بس، ارتش ارمنستان از شهر "آغ‌دام" در حومه قره‌باغ/ آرتساخ عقب نشینی و کنترل شهر به آذربایجان پس داده شد؛ شهری که به صورت یک ویرانه به دست نیروهای آذربایجانی رسید.

به گزارش عصر ایران، براساس توافق آتش‌بس میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان، ارتش ارمنستان برخی از مناطق حومه قره‌باغ/ آرتساخ را به باکو پس ‌داده است. این توافق در ماه گذشته و با میانجگری روسیه به نتیجه رسید.  

بعد از فروپاشی شوروی، قره‌باغ/ آرتساخ اعلام استقلال کرد. جمهوری آذربایجان این استقلال را نپذیرفت. همین موضوع باعث جنگ میان دو طرف در دهه 1990 میلادی شد. ارتش ارمنستان هم برای حمایت از ارامنه قره‌باغ وارد خاک آذربایجان شد و مناطقی از این کشور را تصرف کرد. حالا و پس از جنگ 2 ماه گذشته بین آذربایجان و ارمنستان، طرف ارمنی باید مناطقی را که 30 سال پیش تصرف کرده به آذربایجان پس دهد. 

نمایی از شهر ویران شده "آغ‌دام" در حومه منطقه قره‌باغ- آرتساخ/ عکس: گرفته شده از گزارش تصویری فرانس 24

پس از توافق ماه گذشته، مردم ساکن این مناطق، شهر و خانه‌های خود را رها کردند و برای امنیت بیشتر به مناطق دیگر در کشور ارمنستان رفتند. در برخی از روستاها نیز ساکنان ارمنی خانه‌های خود را سوزاندند تا به دست آذربایجانی‌ها نیفتد. شهر "آغ‌دام" یکی از آنها است. 

به گزارش "فرانس 24" شهر "آغ‌دام" که پیشتر یک قطب ضنعتی در حومه قره‌باغ/ آرتساخ محسوب می‌شد، اینک به ویرانه تبدیل شده و هزینه‌های بازسازی آن بسیار سنگین به نظر می‌رسد.

شهر "آغ‌دام" یکی از مناطقی است که در سال 1993 یا جنگ اول قره‌باغ/ آرتساخ از آذربایجان گرفته و به دست طرف ارمنی افتاد. در آن زمان حدود 40 هزار نفر در این شهر زندگی می‌کردند. اینک و پس از سه دهه نیروهای آذربایجانی دوباره آن را پس گرفتند.

نیروهای آذربایجان پس از بازپس‌گیری دوباره شهر آغ‌دام با خانه و سازه‌های ویرانه مواجه شدند. تنها بنای باقی مانده در این شهر یک مسجد است.

تا قبل از فروپاشی شوروی، منطقه قره‌باغ/ آرتساخ در قالب دولت خودمختار زیرمجموعه جمهوری سوسیالیستی آذربایجان اداره می‌شد. 

"کاسیمو مهمت اوغلو" یکی از اعضای حزب سیاسی "آذربایجان جدید" در این باره گفت: چه‌طور ممکن است شهری این چنین تخریب شود یا همه خانه‌ها از بین بروند؟

او افزود: باید می‌دیدید که این شهر در گذشته چگونه بود، زیبا و مدرن. آنها (ساکنان ارمنی) می‌دانستند که دیگر نمی‌توانند در اینجا زندگی کنند  و برای همین همه چیز را ویران کردند و رفتند.

بازسازی و مین‌زدایی "آغ‌دام" یک اولویت فوری است. آغ‌دام مانند بسیاری از مناطق دیگر آذربایجان که پس از درگیری‌ها به از سوی آذربایجانی‌ها بازپس گرفته شده، پر از مین است.

"ادریس اسماعیلیوف" که در  "اقدامات مین کاری آژانس ملی آذربایجان" کار می‌کند، در این باره گفت: براساس تخمین‌های ما 3 تا 5 سال دیگر مردم می‌توانند برای زندگی به این شهر بازگردند. حذف مین‌ها از این منطقه نیز 15 سال طول می‌کشد.

مقامات آذربایجانی خسارات وارده به مناطق پس گرفته شده را بیش از 100 میلیارد دلار برآورد کرده‌اند و در حال آماده‌سازی مدارک حقوقی برای دریافت غرامت از ارمنستان هستند.

در زبان آذری این منطقه قره‌باغ و در زبان ارمنی آرتساخ نام دارد. براساس تصمیمات بین‌المللی و سازمان ملل منطقه قره‌باغ/ آرتساخ بخشی از خاک جمهوری آذربایجان است. این منطقه کوهستانی حدود 4400 کیلومتر مساحت دارد و ساکنان آن مسیحی ارمنی و ترک مسلمان هستند.

یک خودروی مین‌روب در حال از بین بردن مین‌های اطراف شهر "آغ‌دام" در حومه قره‎‌باغ-آرتساخ/ عکس: از گزارش تصویری فرانس 24 

نوشته شده توسط بهنام صادقی در دوشنبه ۱۰ آذر ۱۳۹۹ |